Pisałam już wielokrotnie o tym, że kot jest obligatoryjnym mięsożercą. A mimo to potrzebuje dostępu do „zieleniny” w postaci źdźbeł trawy. O co w tym chodzi? Czemu koty jedzą trawę? W naturalnych warunkach kot spotyka na swojej drodze wiele roślin. Część z nich regularnie obgryza, choć częstotliwość oraz obfitość ich spożycia jest indywidualna. Wiele osób zastanawia się po co kot to robi. Czy brakuje mu jakichś witamin? Czy coś sobie tym sposobem uzupełnia? Przyczyn obgryzania traw przez koty jest kilka: trawa oczyszcza koci układ pokarmowy z gromadzącej się tam sierści, którą zwierzak połyka podczas codziennej pielęgnacji futra. System trawienny kota nie radzi sobie z enzymatycznym rozłożeniem włosów, przez co gromadząca się w jelitach sierść może stać się dla zwierzaka zagrożeniem – szczególnie, jeśli pozbija się w twarde kule, których obecność może prowadzić do dalszych komplikacji włącznie z zatkaniem światła jelita, wgłobieniem jelita, atonią i śmiercią zwierzaka (są to oczywiście przypadki skrajne, ale medycyna weterynaryjna niestety je odnotowuje). Jeśli kot będzie obgryzał trawę (lub inne rośliny liściaste) najczęściej wywoła to wymioty, w ramach których zwierzak pozbędzie się złogów, poprzez dostarczenie opiekunom zgrabnego „kłaczka” do posprzątania. źdźbła trawy pomagają nie tylko wywołać wymioty, ale także mogą być sposobem na poradzenie sobie przez kota z zatwardzeniem. Pojawia się ono zazwyczaj wtedy, gdy zbita sierść przemieści się do końcowego odcinka jelita, jednak nie może go samoczynnie opuścić. Zjadanie przez kota trawy w takim wypadku pomaga przepchnąć blokadę i wydalić ją wraz z masami kałowymi. trawa (podobnie jak wiele warzyw liściastych oraz zbóż) zawiera w sobie kwas foliowy, czyli witaminę B9. Odpowiada on za wiele istotnych procesów, zachodzących w kocim organizmie, do których można zaliczyć regulowanie procesów metabolicznych, udział w procesie podziału komórek, tworzeniu soku żołądkowego oraz w procesach krwiotwórczych (w tym w produkcji hemoglobiny). Kwas foliowy reguluje też pracę wątroby, żołądka i jelit. Oczywiście zwierzak nie jest w stanie dostarczyć do organizmu dużych dawek witaminy B9 pobierając ją wyłącznie z obgryzanej trawy, jednak faktem jest, iż ten element również jest w opracowaniach wskazywany jako powód do podejmowania przez koty takiej aktywności. Czy każdy kot potrzebuje dostępu do trawy? W teorii tak, choć bywają zwierzęta zupełnie tym rodzajem zasobu niezainteresowane. Zawsze jednak należy sprawdzić czy nasz kot zalicza się raczej do grupy trawiastych smakoszy czy też do zwierząt całkowicie trawę ignorujących. Jest też trzecia grupa kotów, które trawy używają by w niej… leżeć. Im również warto pozwalać na kontakt z tą rośliną choć korzyści, jakie dla nich z tego płyną, są nieco innego rodzaju niż w pierwotnych założeniach 🙂 Skąd wziąć trawę dla kota? Cóż, najlepiej wyhodować ją samemu. Nie jest to trudne i można wykonać to na kilka sposobów: kupując gotowy podkład z nasionami (można go wymieszać ze zwykła ziemią, co poprawia jakość wzrostu trawy uraz utrudnia jej wyrywanie przez koty podczas obgryzania), wysiewając kupione nasiona traw lub zbóż (np. jęczmienia czy owsa) do doniczki z ziemią, przynosząc już wyrośniętą trawę z działki i przesadzając ją do doniczki w domu – to rozwiązanie można zastosować tylko w okresie aktywnej wegetacji, a więc wiosną i latem. Należy jednak uważać na kilka kwestii: jeśli kupujesz nasiona upewnij się, że są one ekologiczne i nie zostały potraktowane żadną chemią (głównie insekto- lub grzybobójczą), jeśli wybierasz gotowe podłoże z nasionami, które wymaga jedynie zalania wodą, monitoruj czy twoja trawiasta uprawa nie gnije, nie pleśnieje i czy nie dzieją się z nią jakieś inne niepokojące rzeczy – gdyby tak się stało absolutnie nie dawaj roślin kotu, przez pierwszych kilka dni od rozpoczęcia „uprawy” trzymaj trawę poza zasięgiem kotów, aby zdążyła nieco podrosnąć i dopiero wtedy pokaż ją zwierzakom – inaczej uprawa może zostać zbyt szybko pożarta i młode roślinki nie będą w stanie się zregenerować, dbaj o prawidłowe nawodnienie podłoża – jeśli przesuszysz podłoże trawa szybko zwiędnie, natomiast jeśli będziesz przesadzał z podlewaniem – zgnije. Wyczucie jest tu więc ważne 🙂 jeśli przynosisz już podrośniętą trawę z zewnątrz upewnij się, że w tym rejonie nie były prowadzone żadne opryski ani nie stosowano środków chemicznych w celu wytrucia jakichkolwiek „Szkodników” takich jak np. ślimaki – taka chemia może być dla kota śmiertelnie niebezpieczna. Jeśli nie masz pewności co do bezpieczeństwa przynoszonych do domu roślin lepiej z ich zrezygnuj. Odradzam też kupowanie gotowej „trawy da kotów”, która czasami pojawia się w dużych sklepach sieciowych. Niestety są to rośliny nieznanego pochodzenia, często bez opisu gatunku, do jakiego należą, a ich spożycie przez kota może skończyć się poważnymi problemami zdrowotnymi (w ostatnich latach koci światek kilka razy huczał od doniesień o zatruciach pokarmowych po tego rodzaju produktach). Dlatego lepiej poświęcić trochę czasu i wyhodować trawę samemu, pod czujnym okiem kocich nadzorców. Dodatkowy plus. I na koniec jeszcze jeden, dodatkowy plus z posiadania doniczki z kocią trawą: jeśli koty mają własny „paśnik” do obgryzania, wówczas zazwyczaj drastycznie spada ich zainteresowanie domowymi roślinami ozdobnymi lub kuchennymi ziołami. Nasze kwiatki są więc zostawiane w spokoju a kot, który potrzebuje roślinnej przekąski, udaje się w tym celu do doniczki z trawą. Czyli wszyscy wygrywają 🙂 Moje doświadczenia z kocią trawą. Moje koty nie są jakimiś wielkimi fanami kociej trawy, jednak od czasu do czasu staram się im dostarczyć ten element do domu (tym bardziej, że cała czwórka jest niewychodząca). Tym razem zdecydowałam się na trawę z podłożem i miseczką od Trixie, przy czym (za radą bardziej doświadczonych „rolników”) otrzymaną mieszankę nasion i podkładu wymieszałam z niewielką ilością zwykłej ziemi, by trawa mogła lepiej rozwinąć korzenie. Nasiona i podłoże jeszcze przed domieszaniem ziemi. Pierwsze kiełki pojawiły się w trzecim dniu od rozpoczęcia uprawy, a po ok. 10 dniach trawa była już na tyle okazała, by pokazać ją kotom. Efekty w czwartym dniu uprawy. Zachwyt okazał się spory, choć oczywiście zainteresowanie trwało przez chwilę. W kolejnych dniach planuję wystawiać im trawę na określony czas, a po utracie zainteresowania z ich strony ponownie odstawić na bezpieczne okno. Mam nadzieję, że ta taktyka pozwoli roślinkom dłużej przetrwać, a kotom dłużej cieszyć się trawiastym efektem. Tech. wet. Małgorzata Biegańska-Hendryk *Ten tekst nie jest w żadnym stopniu sponsorowany przez producenta czy dystrybutora trawy Trixie, nie ma charakteru reklamowego i jest jedynie moją prywatną opinią na temat tego produktu.Jurnal Sulolipu : Media Komunikasi Sivitas Akademika dan Masyarakat Vol. 20 No.1 2020 e-issn : 2622-6960, p-issn : 0854-624X ANALISIS FAKTOR DEMOGRAFI DAN ERGONOMI TERHADAP KEJADIAN GEJALA FISIK SICK BUILDING SYNDROM (SBS) PADAPEGAWAI GEDUNG REKTORAT UMI KOTA MAKASSAR Novi Poni Harwani1, Sartika Fathir Rahman2, dan Baharuddin Sunu3 1,2,3Bagian
Twój kot przesadnie reaguje na widok jedzenia? Cała zawartość miski jest pochłaniana w mgnieniu oka oraz zdarzają się mu kradzieże z ludzkiego talerza? możesz podejrzewać, iż Twój kot doświadcza tzw. syndromu głodu, inaczej traumy spowodowanej mocno obciążającymi wydarzeniami związanymi z brakiem pożywienia. Jak pomoc kotu z tą bez wątpienia nieprzyjemną traumą? Łapczywy kot – Czyli dlaczego mój kot tak dużo je? Trauma to uraz psychiczny, który spowodowany gwałtownym lub przykrym przeżyciem. Czynnikami powodującymi traumy są zdarzenia zagrażające życiu zwierzęcia. Ludzie, psy, koty czy inne zwierzęta dotknięte traumą będą miały trudności w powrocie do poprawnego funkcjonowania. Trauma spowodowana głodem, zwana także „syndromem głodu” powstaje w sytuacji, gdzie kot doświadczył skrajnego braku pożywienia. Sytuacje powodujące taki stan mogły być rozmaite – od małej ilości pokarmu dostarczanego przez matkę, do potrzeby mocnej rywalizacji z rodzeństwem, aż po celowe zagładzanie kota przez okrutnego właściciela lub niemożność samodzielnego zdobycia w którym okresie życia kota narosło zaburzenie – przy dużej cierpliwości jesteśmy w stanie pomoc naszemu pupilowi. Typowe objawy syndromu głodu Koty straumatyzowane niedoborem pokarmu wykazują zwykle następujące cechy: każdorazowe, łapczywe pochłanianie pokarmuzbyt duża ekscytacja kota podczas podawania posiłkubrak gryzienia – połykanie całych kawałków jedzeniazjadanie śmieci i ludzkiego jedzenia, nieprzeznaczonego dla kotówbrak pohamowania w jedzeniu – kot jest w stanie pochłonąć tyle, ile mu zaoferujemykażdorazowe niezostawianie jedzenia na potem – kot nie ma możliwości podzielenia posiłku na osobne cząstkiczęste nawoływanie do podawania posiłków Nie da się ukryć, iż nieleczona trauma wpływa na komfort życia. Zwierze odczuwa wewnętrzny niepokój i frustracje co oddziałuje na jego zdrowie. Dodatkowo, do problemu dochodzą czynniki, takie jak możliwość zjedzenia reklamówki pachnącej mięsem – co możne skończyć się śmiercią pupila. Aby ulżyć kotu w cierpieniu, należny podjąć odpowiednie kroki. Jak przekonać łapczywego kota, że już nigdy nie zabraknie mu jedzenia? Koci umysł, nastawiony na przeżycie nie zawsze jest w stanie sam zauważyć, ze posiłek jest na wyciągniecie ręki właściciela. W tej sytuacji jako opiekunowie musimy postarać się przekonać kota, że jedzenia jest pod dostatkiem. W tym celu: Odpowiednia dieta – wysokomięsne karmy dla kotów Dzieląc zwierzęta na podstawie ich uwarunkowań fizycznych do przyjmowania pokarmu wiemy, że istnieją zwierzęta roślinożerne, wszystkożerne i mięsożerne. Jako, że koty bezwzględne należą do ostatniej grupy – mięsożernych drapieżników, ich potrzeby żywieniowe zaspakaja jedynie mięso. W tego względu kot czuje się najbardziej najedzony po mięsnej karmie, która daje mu uczucie sytości i zaspakaja jego ochotę na mięso. z tego względu aktualna wiedza odnośnie dietetyki zwierzęcej jednoznacznie stawia na wysokomięsne, mokre karmy dla ochota na mięsne posiłki nie jest zaspakajana, gdy podajemy kotu karmy marketowe. Zwykle posiadają one mały procent produktów pochodzenia zwierzęcego. Z uwagi na to, kot może nie posiadać traumy głodowej, a mimo tego będzie domagał się dziesiątej porcji jedzenia w ciągu dnia. Surowe, mięsne przekąski Surowe, duże kawałki twardszego mięsa, które będą trudniejsze do pogryzienia pozwolą kotu rozgryzać pożywienie przez dłuższy czas, a więc i mieć w pyszczku mięso dłużej niż dotychczasowe parę sekund. Ten trik zaspakaja dwie potrzeby: spożywania mięsa oraz rozgryzania go. Podawaj małe porcje w częstych odstępach czasowych Kot, ze względu na swoją naturę powinien zjadać od 4, nawet do 6 posiłków dziennie. Konkretna porcja posiłku musi zostać ustalona indywidualnie, tak samo jak całościowa, dzienna ilość pożywienia. Podczas prób pomocy kotu w kwestii traumy głodowej może zdarzyć się, iż kot przybierze na wadze. Dobrym pomysłem będzie zapisanie aktualnej wagi kota i kontrolowanie jej, aby nie przekraczała norm. Starajmy się również podawać posiłki kotu mniej więcej o tych samych godzinach. Jeśli nie jest to możliwe możemy zakupić elektryczny dozownik na karmę. Zapewnij kotu bezpieczną przestrzeń do jedzenia Poprzez bezpieczną przestrzeń do jedzenia rozumiemy miejsce, w którym kot nie będzie zaczepiany przez dzieci, dorosłych, psy czy inne koty. Zakłócanie kociego posiłku to także bieganie i krzyki w momencie, kiedy kot je. Niedopuszczalne jest, aby kot cierpiący na traumę głodową jadł ze wspólnej miski z innymi kotami. W naturze koty jedzą samotnie, a wspólny posiłek z innym futrzakiem budzi w nich jeszcze większą frustracje i niepokój. Najlepiej, gdy kocie miski oddalone są od siebie. Łapczywy kot – ile trwa łagodzenie zaburzenia? Zależnie od tego, jak mocno trauma zakodowała się w kocim umyśle, tak trudno będzie nam cofnąć zmiany. Do całego procesu na pewno przyda się nam mnóstwo czasu i cierpliwości. Jeżeli nie jesteśmy w stanie sami zapanować nad sytuacją warto zwrócić się o pomoc do zwierzęcego behawiorysty. Zobacz także: Jak przestawić kota na lepszą karmę?Dlaczego kot sika poza kuwetą? Dlaczego nie warto karmić suchą karmą?
Treserzy psów szkolą psy do wykonywania określonych zadań lub czynności. Uczą również zwierzęta, że pewne zachowania są nieakceptowalne. Jeśli więc behawiorystę uznamy za psiego odpowiednikiem psychologa, treser będzie kimś w rodzaju nauczyciela lub trenera osobistego. Często pracują oni z psami szkolonymi do określonych
Fukou-kun wa Kiss Suru Shikanai! (2022) Fukou-kun wa Kiss Suru Shikanai! (2022) Fukuhara Kota is a university student who has unnaturally bad luck that plagues him everywhere he goes. Embarrassment at his continual comical misfortunes inhibits him from making friends. One day he is rescued from a near-accident by Shinomiya Naoya, a good-looking.
